Het verschil moet er zijn
Door: Renee
Blijf op de hoogte en volg Renee
15 Maart 2014 | Chili, Torres del Paine
Dag 2: Chileno - Los Cuernos. Afstand 15 km. Duur 4-5 uur. Weersvoorspelling: regen regen regen.
Vroeg in de ochtend vertrokken wij naar onze volgende slaapplek: refugio los Cuernos. Het was een bewolkte dag maar ondanks de voorspelling droog en de wandeling zou niet al te lang zijn, zo'n 4-5 uur. We hadden dus alle tijd maar toch liepen wij net iets harder dan normaal. Wat was het toch dat ons naar deze volgende plek trok? Tsja, Ralph en ik wisten het al…. We genoten onderweg van het uitzicht over Lago Nordensjöld waar het pad langs kronkelde en kwamen maar weinig mensen tegen. Wie wij wel tegenkwamen waren Ron en Liz die de grond afspeurden, op zoek naar iets dat zij blijkbaar kwijt waren geraakt. Ron gaf ons het antwoord.“Oh hello there. I think I lost my glasses on the way. Did you maybe find them”? Haha, niet weer! Liz vertelde dat dit zo vaak voorkwam dat zij standaard een berg brillen mee hadden op vakantie als reserve. Wij wensten hen veel succes met de zoekactie en vervolgden ons pad. Toen wij na 3.5 uur wandelen de bocht omkwamen op een heuvelrug zagen wij tot onze grote verbazing al datgene dat onze tred had versneld. Daar tussen de bomen, in de buitenlucht stond het grote genot, een ronde ton met water: de hot tub! Het was niet te missen, niet voor ons en niet voor elke andere wandelaar die het pad afkwam. Oh wat hadden wij ons hier op verheugd. Voor 30 US dollar hadden Ralph en ik onze lokatie voor de komende nacht geüpgraded. Wij sliepen dan ook niet in een stapelbed van de refugio maar in een tweepersoons cabin met bijbehorende privé hot tub. Lekker decadent maar oh zo fijn! Toen wij de refugio binnen liepen om ons aan te melden werd toevallig net een vers gebakken pizza van de bakplaat gehaald voor de lunch. Het had zo moeten zijn. Terwijl een van de werkmannen het vuur voor ons privebad aanstak namen wij een grote slice van de zelfgemaakte chileense pizza en bestelden twee flessen rode wijn. Dit moest gevierd worden. Jullie snappen natuurlijk al hoe de dag verder verliep. Inderdaad, wij hielden een korte siësta in ons eigen paleisje met king size bed en knapperend haardvuur waarna wij ons in de kou begaven op slippers en in bikini/zwembroek richting de ton. Even voelen met de tenen..... Aauhh, heet! Dat bovenste laagje water had al een lekker temperatuurtje. Onderin was het echter nog wat koud. Het mocht de pret niet drukken, wij plonsden erin. En terwijl de kurk van de fles ging, wij onze glazen vulden, werd het water met een rap tempo gloeiend heet door het brandende vuur dat flink werd opgestookt met houtblokken. Zo heet zelfs dat je af en toe op de rand moest gaan zitten om te voorkomen dat je niet langzaam levend werd gekookt. Zo zaten wij ruim 2,5 uur met z'n tweeën in een stomende hot tub, genietend van de prachtige natuur om ons heen en bovenal van alle medewandelaars die met zware tassen het pad afkwamen en wij vrolijk toezwaaiden. Alleen al de reactie die dit uitlokte was de moeite van deze luxe waard. Ach, het verschil moet er zijn. En wie vonden dat tot onze grote vreugde ook….inderdaad, Ron en Liz. Ook zij hadden, net als een ander Australisch stel, een cabin geboekt en vergezelden ons later die middag in de ton om samen te proosten op een fantastische dag!
Vroeg in de ochtend vertrokken wij naar onze volgende slaapplek: refugio los Cuernos. Het was een bewolkte dag maar ondanks de voorspelling droog en de wandeling zou niet al te lang zijn, zo'n 4-5 uur. We hadden dus alle tijd maar toch liepen wij net iets harder dan normaal. Wat was het toch dat ons naar deze volgende plek trok? Tsja, Ralph en ik wisten het al…. We genoten onderweg van het uitzicht over Lago Nordensjöld waar het pad langs kronkelde en kwamen maar weinig mensen tegen. Wie wij wel tegenkwamen waren Ron en Liz die de grond afspeurden, op zoek naar iets dat zij blijkbaar kwijt waren geraakt. Ron gaf ons het antwoord.“Oh hello there. I think I lost my glasses on the way. Did you maybe find them”? Haha, niet weer! Liz vertelde dat dit zo vaak voorkwam dat zij standaard een berg brillen mee hadden op vakantie als reserve. Wij wensten hen veel succes met de zoekactie en vervolgden ons pad. Toen wij na 3.5 uur wandelen de bocht omkwamen op een heuvelrug zagen wij tot onze grote verbazing al datgene dat onze tred had versneld. Daar tussen de bomen, in de buitenlucht stond het grote genot, een ronde ton met water: de hot tub! Het was niet te missen, niet voor ons en niet voor elke andere wandelaar die het pad afkwam. Oh wat hadden wij ons hier op verheugd. Voor 30 US dollar hadden Ralph en ik onze lokatie voor de komende nacht geüpgraded. Wij sliepen dan ook niet in een stapelbed van de refugio maar in een tweepersoons cabin met bijbehorende privé hot tub. Lekker decadent maar oh zo fijn! Toen wij de refugio binnen liepen om ons aan te melden werd toevallig net een vers gebakken pizza van de bakplaat gehaald voor de lunch. Het had zo moeten zijn. Terwijl een van de werkmannen het vuur voor ons privebad aanstak namen wij een grote slice van de zelfgemaakte chileense pizza en bestelden twee flessen rode wijn. Dit moest gevierd worden. Jullie snappen natuurlijk al hoe de dag verder verliep. Inderdaad, wij hielden een korte siësta in ons eigen paleisje met king size bed en knapperend haardvuur waarna wij ons in de kou begaven op slippers en in bikini/zwembroek richting de ton. Even voelen met de tenen..... Aauhh, heet! Dat bovenste laagje water had al een lekker temperatuurtje. Onderin was het echter nog wat koud. Het mocht de pret niet drukken, wij plonsden erin. En terwijl de kurk van de fles ging, wij onze glazen vulden, werd het water met een rap tempo gloeiend heet door het brandende vuur dat flink werd opgestookt met houtblokken. Zo heet zelfs dat je af en toe op de rand moest gaan zitten om te voorkomen dat je niet langzaam levend werd gekookt. Zo zaten wij ruim 2,5 uur met z'n tweeën in een stomende hot tub, genietend van de prachtige natuur om ons heen en bovenal van alle medewandelaars die met zware tassen het pad afkwamen en wij vrolijk toezwaaiden. Alleen al de reactie die dit uitlokte was de moeite van deze luxe waard. Ach, het verschil moet er zijn. En wie vonden dat tot onze grote vreugde ook….inderdaad, Ron en Liz. Ook zij hadden, net als een ander Australisch stel, een cabin geboekt en vergezelden ons later die middag in de ton om samen te proosten op een fantastische dag!
-
21 April 2014 - 14:55
B En A:
Ha! Vers van de pers! Decadent stel zijn jullie toch, open haardje, 2 flessen wijn en een hot tub midden in de natuur. Wat wil een mens nog meer? Nou ja, behalve de hot tub hebben wij ook de wijn en de haard en die gaan we nu aansteken. Echt weer voor. -
21 April 2014 - 15:15
Renee De Groot:
Haha, jullie zijn echt heel snel:-). Ja wat een rot weer hier in Nederland. Ik zou willen dat ik nu weer in die tub zat! Was echt super genieten. -
21 April 2014 - 16:27
Arco:
Wow! -
22 April 2014 - 22:06
Roelof En Trienke:
Nou, wij zitten ook bij het open vuur (buiten), minder warm dan jullie het ervaren, maar net zo leuk. en...met een glas wijn.
Groeten!!!!!!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
